Hechtingsstijlen

Wat zijn ze, welke had ik en hoe heb ik het veranderd?

Relaties. We willen allemaal liefde en verbinding, maar het lijkt soms alsof juist dát het lastigste is. Waarom? Omdat we vaak vastzitten in patronen die we niet eens doorhebben. Je wilt verbinding, maar zodra iemand dichtbij komt, voel je paniek. Of misschien hou je mensen juist op afstand, terwijl je tegelijkertijd hoopt dat ze dichterbij komen.

Als dit herkenbaar klinkt, dan wil ik dat je weet: je bent niet de enige, en het ligt niet aan jou.

Ik heb hier zelf ook gezeten. Jarenlang snapte ik mezelf niet. Waarom ik mensen wegduwde, waarom ik de verkeerde aantrok, waarom liefde altijd zo ingewikkeld voelde. Totdat ik erachter kwam dat mijn gedrag een naam had: een hechtingsstijl.

Ik deel vandaag mijn verhaal. Niet omdat het makkelijk is, maar omdat ik weet dat jij hier iets uit kunt halen. En omdat ik wil dat je weet: je kunt hier wat aan doen.

Wat Zijn Hechtingsstijlen?

Je hechtingsstijl bepaalt hoe je in relaties staat. Het ontstaat in je jeugd, door hoe je je voelde bij je ouders of verzorgers. Of je je veilig voelde, of juist niet. Die blauwdruk neem je mee in alles wat je later doet, vaak zonder dat je het doorhebt.

Er zijn vier soorten, en ik ga ze even kort voor je uitleggen. Grote kans dat je jezelf of iemand anders hierin herkent:

1. Veilige hechtingsstijl

Dit is waar we allemaal naar streven. Je voelt je comfortabel in relaties, je vertrouwt jezelf én de ander, en je kunt dichtbij komen zonder jezelf te verliezen.

Herkenbaar? Je voelt je veilig in relaties. Je twijfelt niet constant, en je kunt grenzen aangeven zonder je daar rot over te voelen.

2. Angstig-gepreoccupeerd

Dit is de stijl waarin je continu bevestiging nodig hebt. Je bent bang dat de ander je verlaat.

Herkenbaar? Je stuurt appjes als iemand niet meteen reageert: “Gaat alles goed? Ben je boos?” Je voelt je vaak te veel, en om dat te compenseren, geef je alles. Soms ten koste van jezelf.

3. Afwijzend-vermijdend

Intimiteit voelt als een risico. Je houdt mensen op afstand, omdat je bang bent om gekwetst te worden.

Herkenbaar? Je zegt dingen als: “Ik heb niemand nodig.” Je vertrouwt vooral op jezelf, maar diep vanbinnen kan het soms leeg voelen.

4. Gedesorganiseerde hechtingsstijl

Dit is de chaosstijl. Een mix van aantrekken en afstoten. Je wilt verbinding, maar zodra iemand dichtbij komt, vertrouw je het niet.

• Herkenbaar? Je wisselt tussen: “Blijf bij me” en “Ga weg.” Je verlangt naar liefde, maar zodra het dichtbij komt, voelt het gevaarlijk.

• Dit was mijn stijl. En geloof me… Het is vermoeiend. Voor jou, voor de ander. Het voelt alsof je jezelf continu in de weg zit.

Mijn Gedesorganiseerde Hechtingsstijl

Ik was chaos. Echt. Ik wilde verbinding, maar zodra iemand te dichtbij kwam, sloeg de paniek toe. Dan begon ik ruzies, duwde ik mensen weg, of klampte ik me juist vast. Alles om maar een gevoel van controle te houden.

Het gekke is: ik heb geen slechte jeugd gehad. Mijn ouders hielden van me, dat weet ik zeker. Maar er was altijd een soort emotionele afstand.

Met mijn moeder heb ik die afstand later wel kunnen overbruggen. We hebben nu een fijne band. Maar met mijn vader… dat is nooit écht gelukt. En dat doet pijn. Niet omdat hij niet van me houdt – integendeel. Mijn vader houdt meer van zijn kinderen dan van zichzelf, dat is iets wat ik 1000% zeker weet. Maar hij kan het niet uiten. En dat heeft me lang geraakt. Het raakt me nog steeds. Maar ik zie nu wat hij wél heeft gegeven, en dat maakt het makkelijker om het te omarmen.

Hoe ik erachter kwam

Het moment dat alles op z’n plek viel, was tijdens een relatie waarin ik mezelf compleet verloor. Ik voelde me constant gevangen tussen aantrekken en afstoten. Als hij afstand nam, klampte ik me aan hem vast. Maar als hij dichterbij kwam, werd ik boos of duwde ik hem weg. Ik begreep mezelf niet meer.

Toen las ik iets over hechtingsstijlen. Het was alsof iemand mijn hoofd had opengemaakt en alles wat ik voelde en deed, had opgeschreven. Alles klopte. Het was confronterend, maar ook een opluchting. Want voor het eerst wist ik: “Ik ben niet gek. Dit heeft een reden.”

Wat ik heb gedaan

Het veranderen van mijn hechtingsstijl was geen makkelijke weg. Het was pittig. Maar het was ook de beste reis die ik ooit heb gemaakt. Dit heeft mij geholpen:

1. Mijn patronen herkennen

Ik moest eerlijk zijn naar mezelf. Waarom deed ik wat ik deed? Wat waren mijn triggers? Toen ik dat begon te begrijpen, kon ik ermee aan de slag.

2. Hulp zoeken

Ik ben in therapie gegaan en heb energetische sessies gedaan. Deze hebben me geholpen om oude pijn los te laten en nieuwe patronen op te bouwen.

3. Grenzen leren stellen

Nee zeggen. Dat voelde in het begin alsof ik mensen teleurstelde. Maar ik leerde dat het juist krachtig is.

4. Zelfliefde ontwikkelen

Ja, ik weet het, dit klinkt als een cliché. Maar het is zo waar. Ik leerde dat ik liefde waard ben, precies zoals ik ben.

Mijn Boodschap aan Jou

Herken jij jezelf in één van deze stijlen? Zit je vast in een patroon waarvan je denkt: “Waarom gebeurt dit steeds bij mij?” Ik wil dat je weet: je bent niet je hechtingsstijl. Je bent niet je trauma. En je bent zeker niet kapot.

Het is confronterend om te zien hoe je jeugd je heeft gevormd. Maar het is ook bevrijdend om te beseffen dat je dit kunt veranderen. Het wordt geen makkelijke weg, maar het is de moeite waard. Het moment dat je jezelf toestemming geeft om te helen, verandert alles.

Wil je jouw verhaal delen? Of ben je benieuwd naar jouw hechtingsstijl? Ik ben hier om naar je te luisteren. Dit is jouw kans om te groeien. Pak ’m.